Κινητοποίηση μπροστά στη Βουλή πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 29/10 μετά από κάλεσμα της Επιτροπής Ιρακινών Προσφύγων και της ΚΕΕΡΦΑ. Σε μια συγκέντρωση γεμάτη παλμό, δεκάδες άνδρες, γυναίκες και παιδιά φώναζαν χωρίς σταματημό “τι θέλουμε; Χαρτιά!”, “τι θέλουμε; Άσυλο!” και “όχι απελάσεις!”. Οι ιρακινοί πρόσφυγες διαμαρτύρονται για την απόρριψη του συνόλου των αιτήσεων ασύλου όσων προέρχονται από το Ιράκ και ζητούν να επανεξεταστούν οι αιτήσεις. Χαρακτηριστικός της συγκέντρωσης στο Σύνταγμα ήταν ο μεγάλος αριθμός αναπήρων που συμμετείχαν. Η συγκέντρωση των ιρακινών ήταν η αφορμή για να εξαπολύσει για ακόμη μια φορά ο ακροδεξιός βουλευτής της ΝΔ Μπογδάνος το ρατσιστικό του μίσος και την αντιδημοκρατική του μανία, φτάνοντας να ζητήσει μέχρι και την απαγόρευση της διαδήλωσης του Πολυτεχνείου. Σε συνάντηση της με την ΚΕΕΡΦΑ, η Επιτροπή Ιρακινών Προσφύγων αποφάσισε να καλέσει στο Πολυτεχνείο με κοινή αφίσα μαζί με τις άλλες κοινότητες μεταναστών (Καμερουνέζικη, Νιγηριανή, Πακιστανική και Μπαγκλαντεσιανή). Τρεις πρόσφυγες που συμμετείχαν στη συνάντηση μίλησαν στην Αφροδίτη Φράγκου και την Εργατική Αλληλεγγύη.
Αφροδίτη Φράγκου
Ποια είναι αυτή τη στιγμή η κατάσταση στο Ιράκ;
Αλί Χασίν: Στο Ιράκ δεν υπάρχει μια κανονική κυβέρνηση. Κουμάντο κάνουν παραστρατιωτικές πολιτοφυλακές που συνεργάζονται με το Ιράν. Είναι μαφία, σκοτώνουν τον κόσμο, τον σπρώχνουν να γίνει πρόσφυγας. Χτυπάνε, φυλακίζουν. Αυτοί κανονίζουν τη μοίρα του Ιράκ. Φτάσαμε αυτές οι πολιτοφυλακές να απειλούν βουλευτές, υπουργούς, είναι πολύ δυνατοί. Έχουν σκοτώσει δικαστές, γιατρούς, στρατιώτες. Όποιον στέκεται απέναντί τους τον καθαρίζουν. Οικογένειες πολιτών, καθημερινών ανθρώπων κινδυνεύουν επίσης, σκοτώνουν τις γυναίκες μας και τα παιδιά μας. Ονομάζονται “Ραμπ Αλλά”. Όταν σκοτώνουν κάποιον βγάζουν βίντεο γι’ αυτό. Βγήκε στις ειδήσεις για παράδειγμα υλικό από τη δολοφονία μιας οικογένειας με παιδιά. Σαν χώρα το Ιράκ δεν είναι στο δικό μας χέρι, είναι στα χέρια του Ιράν.
Σατζάτ Μοφρέτζ: Απήγαγαν τον 10 χρονών γιο μου για πέντε ημέρες. Έχω χαρτί από τη Μετάδραση, όπου έδωσα συνέντευξη, που λέει ότι ο γιος μου έχει αναπηρία. Έχει σημάδια στο σώμα του. Αυτές οι πολιτοφυλακές απαγάγουν άμαχο πληθυσμό και ζητάνε λύτρα ή ακόμα και τους σκοτώνουν. Δεν κάνουν διάκριση αν είναι μικρός ή μεγάλος, άνδρας ή γυναίκα, γέρος. Έχουμε αποδείξεις για όλα αυτά, χαρτιά, φωτογραφίες τα πάντα. Το Ιράκ δεν είναι χώρα. Τώρα που μιλάμε καθημερινά γίνονται απαγωγές στο δρόμο και παιδιά 20-25 ετών τα βάζουν στη φυλακή. Η ιρακινή κυβέρνηση δεν μιλάει, δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Δεν μπορεί να τους σταματήσει.
Αλά Ραντί: Το Ιράκ δεν είναι ασφαλής χώρα. Είχαμε το ISIS. Τώρα που έφυγε νομίζει ο κόσμος ότι τελείωσε ο πόλεμος. Δεν τελείωσε. Έχουμε υπολείμματα του ISIS αλλά δεν προκαλούν αυτοί το πρόβλημα τώρα πια. Έξω υπάρχει η εντύπωση ότι το Ιράκ είναι ασφαλής χώρα. Δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει μέσα. Όποιος ιρακινός αντιδράσει σε αυτές τις ομάδες τον σκοτώνουν. Και οι ΗΠΑ δεν μπορούν να κάνουν τίποτα με αυτή την κατάσταση. Βάζουν βόμβες στην αμερικάνικη πρεσβεία και τίποτα. Στο Ιράκ έχεις την επιλογή είτε να πας μαζί τους είτε να φύγεις από τη χώρα. Αυτή είναι η κατάσταση στο Ιράκ, είναι πολύ δύσκολη.
Γίνονται διαδηλώσεις στο Ιράκ;
Α.Χ: Ναι, βγαίνει ο κόσμος στο δρόμο στο Ιράκ. Αλλά αν αναγνωρίσουν κάποιον διαδηλωτή πηγαίνουν το βράδυ σπίτι του και τον σκοτώνουν. Ο κόσμος που διαδηλώνει ζητάει να φύγουν οι πολιτοφυλακές από τη χώρα, αλλά ζητάει και τα δικαιώματά του. Θέλουν δουλειά. Κάθε μέρα γίνονται διαδηλώσεις, και σήμερα έγιναν. Χιλιάδες στους δρόμους. Ανά τακτά διαστήματα γίνονταν διαδηλώσεις από παλιά, έβγαιναν για μια περίοδο και μετά σταματούσαν. Τα τελευταία τρία χρόνια βγαίνουν κάθε μέρα. Μέσα σε δυο μήνες είχαμε 740 νεκρούς και 17.000 τραυματίες. Κι αυτά δεν είναι εκτιμήσεις δικές μας, είναι επίσημοι αριθμοί από τις ειδήσεις.
Πόσοι ιρακινοί πρόσφυγες είναι στην Ελλάδα; Ποια κατάσταση αντιμετωπίζουν;
Α.Χ: Λένε ότι είναι γύρω στις 10.000. Εμείς είμαστε εδώ τρία χρόνια. Έχουν απορρίψει την οικογένειά μου σε δεύτερο βαθμό και τώρα μας έχουν κόψει όλες τις παροχές. Το cash card σταμάτησε και κάθε μέρα μας πιέζουν να φύγουμε από το σπίτι μας. Στο νοσοκομείο μου είπαν ότι ο γιος μου είναι άρρωστος και για να μπορέσει να γίνει θεραπεία πρέπει να πάει στη Γερμανία.
Σ.Μ: Κι εγώ ζω εδώ πάνω από δύο χρόνια και η αίτηση ασύλου μου έχει απορριφθεί σε δεύτερο βαθμό. Ζω στον Βύρωνα και μου ζητούν να φύγω.
Α.Ρ: Είμαι εδώ τρία χρόνια, ζω στο καμπ της Ελευσίνας. Η αίτησή μου έχει απορριφθεί σε πρώτο βαθμό.
Α.Χ: Έχουμε φτιάξει μια λίστα με τις οικογένειες που απορρίφθηκαν πρόσφατα σε δεύτερο βαθμό και έχουν ένα ή περισσότερα ανάπηρα μέλη. Πρόκειται για 118 οικογένειες, εκατοντάδες άνθρωποι δηλαδή, πολλοί από τους οποίους είναι ανάπηροι. Από κει και πέρα υπάρχουν και πολλές άλλες οικογένειες που έχουν απορριφθεί και τις απειλούν με απέλαση. Έρχονται από όλες τις περιοχές του Ιράκ.
Σ.Μ: Ζητάμε να μπουν όλοι οι αιτούντες άσυλο που έχουν απορριφθεί ξανά στη διαδικασία ασύλου. Έχουμε ήδη βγει στους δρόμους τέσσερις φορές τις τελευταίες ημέρες αλλά δεν υπάρχει καμία απάντηση από την κυβέρνηση για την περίπτωση των Ιρακινών.
Η κυβέρνηση εφαρμόζει ρατσιστικές πολιτικές και πολιτικές λιτότητας και απέναντί της βρίσκεται ένας ολόκληρος κόσμος που θα διαδηλώσει στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Θα συμμετάσχετε κι εσείς σε αυτή τη διαδήλωση;
Α.Χ: Θα συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Δεν θα σταματήσουμε μέχρι να κερδίσουμε τα δικαιώματά μας. Θα πάμε στην αρμόδια υπηρεσία όσες φορές χρειαστεί, θα διαμαρτυρηθούμε με τις οικογένειές μας. Και στη διαδήλωση του Πολυτεχνείου θα είμαστε εκεί!
Πηγή: Εργατική Αλληλεγγύη
ΑΝΟΙΞΤΕ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ 