Τα ονόματα της φον ντερ Λάιεν, του Σχοινά, της Γιόχανσον θα μείνουν στην ιστορία. Στις μαύρες σελίδες της ιστορίας δίπλα στα ονόματα των άλλων εγκληματιών σε βάρος της ανθρωπότητας. Τα ονόματα του Μηταράκη, του Κουμουτσάκου και του Μητσοτάκη θα είναι ακριβώς από κάτω – δίπλα στην καμένη Μόρια.
Σωτήρης Κοντογιάννης
Ξεχειλίζει από “αλληλεγγύη” το νέο Σύμφωνο για τη Μετανάστευση και το Άσυλο που παρουσίασε την περασμένη εβδομάδα στις Βρυξέλλες η Κομισιόν. Aλληλεγγύη όχι απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες αλλά απέναντι στις “χώρες πρώτης υποδοχής”. Αλληλεγγύη απέναντι σε αυτούς που οργανώνουν τα push backs, που στοιβάζουν οικογένειες σε Μόριες και δίνουν το πράσινο φως σε ακροδεξιούς δημάρχους και φασιστικές συμμορίες να καταδιώκουν βίαια ασυνόδευτα ανήλικα προσφυγόπουλα.
ΣΧΕΤΙΚΑ
Ο ρατσισμός διαπερνάει από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη το νέο Σύμφωνο. Η Μόρια δεν ήταν προϊόν κρατικής αδιαφορίας. Ούτε υποχρηματοδότησης. Η κόλαση ήταν αποτέλεσμα συνειδητού σχεδιασμού –ένα ζωντανό “επιχείρημα” που είχε σαν στόχο να αποτρέπει τους πρόσφυγες από το να προσπαθούν να ζητήσουν άσυλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το νέο Σύμφωνο, παρά τα παχιά λόγια για τις “ευρωπαϊκές αξίες” και τα “ανθρωπιστικά ιδεώδη”, ορθώνει ακόμα περισσότερους φράχτες απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες.
Το νέο Σύμφωνο περιλαμβάνει τρεις βασικούς άξονες δράσης.
Ο πρώτος είναι η αντικατάσταση της συμφωνίας του 2016 για την “ποσόστωση” -την υποχρεωτική αποδοχή ενός αριθμού προσφύγων από κάθε κράτος-μέλος- με ένα πιο “ευέλικτο σύστημα” που θα παίρνει υπόψιν του τις “ευαισθησίες” της κάθε χώρας. Τις ακροδεξιές “ευαισθησίες” του Βίκτορ Ορμπάν και των ομοίων του δηλαδή, που αρνήθηκαν από την πρώτη στιγμή να συμμορφωθούν με την απόφαση του 2016 και διαλαλούσαν από τότε ότι κανένας “ξένος” δεν πρόκειται να πατήσει το πόδι του στην Ουγγαρία, την Πολωνία ή την Αυστρία. Το νέο Σύμφωνο τους απαλλάσσει από αυτή την υποχρέωση. Τώρα η κάθε χώρα θα μπορεί να διαλέξει τι ρόλο θα παίξει -θα δέχεται πρόσφυγες για μετεγκατάσταση στο έδαφός της; Ή θα αναλαμβάνει τις διαδικασίες “επιστροφής” αυτών που η αίτηση ασύλου έχει απορριφθεί;
Σύμφωνα με την Καθημερινή (24/09/2020) “πέρυσι λιγότερο από το 1/3 των ατόμων των οποίων τα αιτήματα ασύλου απορρίφθηκαν επιστράφηκαν επιτυχώς στις χώρες τους. Η προσδοκία της Επιτροπής (Κομισιόν) είναι ότι η εμπλοκή άλλων κρατών-μελών πιο ενεργά στη διαδικασία … και η ευρύτερη πολιτική στενότερης συνεργασίας με τρίτες χώρες προέλευσης και διέλευσης (όπως είναι η Τουρκία και η Λιβύη) … θα αυξήσει το ποσοστό αυτό”.
Ο δεύτερος άξονας είναι η δημιουργία μηχανισμών καλύτερης παρακολούθησης και αυστηρότερης φύλαξης των συνόρων. “Σκοπός”, γράφει η Καθημερινή, “είναι οι μηχανισμοί αυτοί να διασφαλίσουν ότι δεν θα γίνονται push backs στα σύνορα, όπως είπε η κ. Γιόχανσον”. Υπάρχουν αμέτρητες καταγγελίες σε βάρος της Ελλάδας για παράνομα push-backs στο Αιγαίο. Οι καταγγελίες αυτές δεν προέρχονται μόνο από τις οργανώσεις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και τις αριστερές εφημερίδες: τον περασμένο Μάρτιο το πλήρωμα ενός δανέζικου λιμενικού, που περιπολούσε στα πλαίσια της “Επιχείρησης Ποσειδών” μαζί με πλοία της Frontex στο Αιγαίο, διέσωσε 33 πρόσφυγες από ένα μισοβουλιαγμένο φουσκωτό. Η εντολή των ελληνικών αρχών, αμέσως μετά την ενημέρωση ήταν σαφής: βάλτε τους ξανά στο φουσκωτό και ρυμουλκήστε τους πίσω στα χωρικά ύδατα της Τουρκίας. Το πλήρωμα αρνήθηκε να ακολουθήσει την παράνομη διαταγή. Το επεισόδιο έληξε με μια επίσημη διαμαρτυρία της κυβέρνησης της Δανίας στην κυβέρνηση της Αθήνας. Φυσικά ο Μητσοτάκης και οι υπουργοί του αρνούνται κατηγορηματικά τις κατηγορίες.
Nόμιμα push-backs
Ο στόχος του νέου Συμφώνου είναι πράγματι να σταματήσει τα παράνομα push-backs. Ο τρόπος είναι πολύ απλός και σύμφωνος με τις “ευαισθησίες” της Ελλάδας: τα κάνει νόμιμα. “Η Επιτροπή προτείνει την καθιέρωση μιας διαδικασίας η οποία για πρώτη φορά περιλαμβάνει έλεγχο πριν από την είσοδο. Μετά τον έλεγχο τα άτομα μπορούν να προωθούνται … είτε στα σύνορα … είτε σε μια κανονική διαδικασία ασύλου…” (Lifo 24/09/2020). Περιττό να το υπενθυμίσουμε, προώθηση στα σύνορα ονομάζεται push-back στα αγγλικά.
Ο τρίτος άξονας είναι η επιτάχυνση των διαδικασιών ελέγχου στις πύλες εισόδου, πού όπως εύγλωττα γράφει η Καθημερινή “θα επιτρέπουν fast-track διαδικασίες απόρριψης αιτημάτων ατόμων από χώρες με χαμηλό βαθμό αναγνώρισης. Το σχέδιο είναι η κατηγοριοποίηση να γίνεται εντός πέντε ημερών και η διαδικασία του αιτήματος, συμπεριλαμβανομένου και του δικαιώματος ένστασης, να ολοκληρώνεται εντός 12 εβδομάδων”. Δηλαδή η δημιουργία ενός γραφειοκρατικού μηχανισμού μαζικών και οριστικών απορρίψεων αιτημάτων παροχής ασύλου. “Οι επιδόσεις της εθνικής υπηρεσίας Ασύλου, με τη στήριξη Ευρωπαίων ειδικών μέσω της νέας Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Ασύλου, θα πρέπει να αναβαθμιστούν θεαματικά για να καταστεί ρεαλιστικός αυτός ο στόχος. Διαφορετικά, δημιουργούνται ξανά οι προϋποθέσεις μακροπρόθεσμης κράτησης σε υπερπλήρη κέντρα υποδοχής”.
Τα ονόματα της φον ντερ Λάιεν, του Σχοινά, της Γιόχανσον θα μείνουν στην ιστορία. Στις μαύρες σελίδες της ιστορίας δίπλα στα ονόματα των άλλων εγκληματιών σε βάρος της ανθρωπότητας. Τα ονόματα του Μηταράκη, του Κουμουτσάκου και του Μητσοτάκη θα είναι ακριβώς από κάτω – δίπλα στην καμένη Μόρια.